İnternet çağında çocuklar, siber zorbalık ve çevrimiçi cinsel saldırganların oluşturduğu bir dizi yeni tehditle karşı karşıyadır.
Çoğu durumda, sanal istismar gerçek dünyaya da yayılabilir. Devlet ve yerel kurumlar, bir çocuğun fiziksel, cinsel, duygusal veya psikolojik istismara maruz kaldığından şüphelendiğinde müdahale edebilir. Devlet yetkilileri veya mahkemeler müdahale ettiğinde bir ailenin hayatı altüst olabileceğinden, devlet yetkilileri karmaşık çocuk koruma sorunlarıyla uğraşırken genellikle ebeveyn hakları ile çocuğun güvenliği arasında denge kurmak zorundadır.
Çocuk İstismarı
Çocuk istismarı pek çok biçimde ortaya çıkabilir; bunların tümü çocuğun sağlığına ve gelişimine zarar verebilir ve yaşam boyu sonuçlara yol açabilir. Fiziksel istismara maruz kalan çocukların, yetişkinliğe kadar devam eden şiddet içeren davranışlar geliştirme olasılığı daha yüksektir. Çocuk ihmali de aynı derecede yıkıcı olabilir ve yeterli bakımın sağlanamaması, devletin koruyucu hizmet kurumlarının müdahalesine yol açabilir. Ebeveyler, bir çocuğun istismara maruz kaldığını gözlerinden kaçan durumar ile alakalı şüphelenilen davaranışlar hakkında öğretmenlere, danışmanlar ve vb. gibi çocuklarla birebir ilişkide olan profesyonellere giderek daha fazla güveniyor.
İnternet
Gençler giderek daha fazla zamanlarını çevrimiçi olarak geçiriyor. Bu durum gençlerin etkileşim ve sosyalleşme biçimini değiştirdi ve aynı zamanda çocukları internette gizlenen bir takım tehlikelerle karşı karşıya bıraktı. Siber zorbalık gençler arasında büyük bir sorundur ve hatta intihara bile yol açmıştır. Gençler, erkek arkadaşlarıyla, kız arkadaşlarıyla ve hatta tamamen yabancılarla giderek daha fazla "seks yapma" ya da çevrimiçi açık materyal alışverişinde bulunmaya başlıyor. Çoğu durumda, bu görseller veya videolar yayılacaktır ve bu durum, bu materyali gönderen ve alan gençlere yönelik cezai suçlamalarla bile sonuçlanabilecektir. Çevrimiçi saldırganlar ebeveynler için ciddi bir endişe kaynağıdır ve birçok sübyancı, uygunsuz ilişkiler geliştirmek için gençleri ve reşit olmayanları hedef alır.
Kayıp ve Kaçırılan Çocuklar
Her ebeveynin kabusu çocuğunun kaçırılması ya da kaybolmasıdır. Çoğu durumda, çocuk kendisini kaçıran kişiyi tanır ve tanıdığı tarafından kaçırılmanın ciddi bir sorun kaynaklı olduğunu bilir. Bu olaylar genellikle ebeveynler arasındaki çekişmeli boşanma veya velayet anlaşmazlıklarından kaynaklanır ve kolluk kuvvetlerinin dikkatli bir şekilde ele almasını gerektirir. Evden kaçan çocuklar aynı zamanda kolluk kuvvetleri açısından da benzersiz zorluklarla karşılaşıyor; çünkü bu çocukların dönecekleri güvenli bir evleri olmayabilir. Kaçan çocuklar büyük zarar görme riskiyle karşı karşıyadır. Uyuşturucuya ve fuhuşa yönelme olasılıkları çok yüksek olabilir. Kaybolan engelli çocuklar da yetkililer için bir dizi zorluk teşkil ediyor; çünkü bu çocuklar iletişim kurmada, tehlikeleri fark etmede veya kolluk kuvetlerine ulaşmada zorluk yaşayabiliyor.
Ülkemizde de Amerika Birleşik Devletlerinde olduğu gibi, kolluk kuvvetlerine rapor edilen bir çocuk kaçırma olayı olduğunda halkın katılımını harekete geçiren AMBER Alarımı sistemi benzeri bir sisteme ihtiyaç vardır.